Γκράμπε, Κρίστιαν Ντίτριχ

(Christian Dietrich Grabbe, Ντέτμολντ, Βεστφαλία 1801 – 1836). Γερμανός θεατρικός συγγραφέας. Προσωπικότητα γεμάτη αντιφάσεις και εκκεντρικότητες, ο Γ. κατεχόταν, τόσο στη ζωή του όσο και στα έργα του, από μια ισχυρή έφεση προς το παράδοξο. Στην πρώτη του τραγωδία Ο δούκας Θεόδωρος του Γκότλαντ (1827), ο Γ., αδιάφορος για κάθε λογικό και ιστορικό κανόνα, συνδύασε τον σαρκασμό με το πάθος, το γελοίο με το μεγαλειώδες, δίνοντας την αίσθηση μιας χαοτικής και πληθωρικής δύναμης. Πάνω στην αντίθεση μεταξύ της σιωπηλής απελπισίας του Φάουστ και της ανεξάντλητης δίψας για τη ζωή που κατέχει τον Δον Ζουάν, η παράξενη φαντασία του Γ. οικοδόμησε ένα υποβλητικό δράμα, το Δον Ζουάν και Φάουστ (1829). Ύστερα από τα έργα Μάριος και Σύλλας (πρώτη γραφή 1823, δεύτερη 1827), Ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα (1829) και Ο αυτοκράτορας Ερρίκος ΣΤ’ (1830), όπου διαφαίνεται ένα ώριμο πια και ισχυρό ιστορικό αίσθημα, ακολούθησαν οι τραγωδίες Ναπολέων ή Οι εκατό ημέρες (1831) και Αννίβας (1835), που δέχτηκαν ποικίλες κριτικές. Το έργο του Γ., πλούσιο σε μεγαλοφυή οράματα, αλλά χωρίς οργανική ποιητική ενότητα, παρουσιάζει ωστόσο το μεγάλο προτέρημα ότι διαφυλάσσει τουλάχιστον κατά ένα μέρος, την κληρονομιά του Κλάιστ, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στη δραματουργία του Χέμπελ.